İki kuruş için harcanan o hayat...

 Merhaba!


Dün yazamadım yarım kalmış konumuz vardı bugün yazacağım onu. 2 kuruş için değer mi sağlığımızı feda etmek demiştik. Belki bazılarınız bana kızdı okurken ya da duygularınızın yazıya dökülmüş hali oldum bilmiyorum. Ama her iki durumda da duygusal olarak size dokunmuş oldum. Bende sizdenim. Emekçiyim,işçiyim aileden zengin değilim dede'den kalma tarlalarımız yok evlerimiz yok bizimde. Yani bana kızmayın 2 kuruş için sağlığımızdan oluyoruz derken. ''Eee ne yapalım? Sen söyle?'' gibi cümleleri içinizden geçirdiğinizide biliyorum ve bize yapabileceğimiz çok fazla seçenek de kalmıyor açıkcası. Bize güzel bir hayat sunamadı belki çoğumuzun ailesi ama biz kendimiz çabaladık mı? Bazılarımız çabaladı bazılarımız armut piş ağzıma düş istedi bazılarımız ise kendini bulamadı bu dünyada herkesleşmekten korktu ama hayat şartları herkesleşmeye itti onuda. Yani hepimizin 2 kuruşa muhtaç oluşu hayati zorunluluklardan dolayı oldu. Ama keşke sağlığımızı işin içine sokmasalardı, bize bu kadar yüklenim bindirmeden insan olduğumuzu  hatırlayarak ilerleseydi bazı iş verenler... Ama hastayken bile işe gittik kimsenin suratını çekmemek için rapor almadık, izin alırken on takla attık bazen kimsenin ağız kokusunu çekmeyelim diye izinde alamadık yani hep bir şeylerde sustuk bekledik. Bazende hakkımızı arayalım derken kimsenin desteğini göremediğimiz için o hakkı bir türlü bulamadık. Kimse bize şahit olmadı işlerinden olmaktan korktular, karşı gelmekten korktular, kaybetmekten korktular ya da bir şeyleri. Bu sebeple bizde bazı şeyleri susarak içimize atıp devam ettik bazense ne pahasına olursa olsun tek başımıza o haksızlık ile mücadele verdik ve kötü sonuçlar ile karşılaşsakta vicdanımız rahat yolumuza devam ettik. Bazen emeklerinin hiçe sayıldığını ve yanında hiç bir işe yaramayan sadece yatan birilerini görünce formaliteden çalışan o kişilik birilerine yaranmak için farklı farklı kalıplara girerek senden üst konuma geldi ve yine sen haksızlığa uğradın uğraştığın iş ve emek boşa sayıldı...


Biz bunları hep yaşadık,yaşayacağız ve halen daha yaşıyoruz. Bunlar içimizde hep olacak emeğinin karşılığını vermeyen insanlar,seni hor görenler, seni sağlığından edecek kadar mobing uygulayan sanki kendi hiç ölmeyecekmiş gibi davranan o tipler, yalakalık  yaparak birilerinin konumuna gelmeye çalışan ama sen karakterinle, işinle emeğinin karşılığını alarak gelmeye çalıştığın için seni ezen tipler vs vs.. Bunlar hep hayatımızda aramızda içimizde olacaklar. Önemli olan bunların arasından hala dik ve karakterli olarak sağ çıkabilmemiz olacak bizimde.

Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

Evlilik üzerine

Geçen Yıllar...

Aşk nedir?